Badanie „Spędzanie co najmniej 120 minut tygodniowo na łonie natury wiąże się z dobrym zdrowiem i dobrostanem.”
Poniżej opisuje artykuł opublikowany w czasopiśmie naukowym Nature Scientific Reports: Spending at least 120 minutes a week in nature is associated with good health and wellbeing". Link do oryginalnego artykułu w Nature Scientific Reports: Spending at least 120 minutes a week in nature is associated with good health and wellbeing"
Streszczenie:
Badanie analizuje związek między czasem spędzanym na łonie natury a subiektywnie ocenianym zdrowiem oraz dobrostanem (wellbeing). Wykorzystano dane z ogólnokrajowej próby populacyjnej w Anglii (n=19 806). Wyniki sugerują, że przebywanie co najmniej 120 minut tygodniowo w naturze wiąże się ze znacząco wyższym prawdopodobieństwem deklarowania „dobrego zdrowia” oraz „wysokiego dobrostanu”.
Co badano?
Postawiono trzy hipotezy i sprawdzano czy:
H1: Istnieje pozytywny związek między czasem spędzanym na łonie natury a subiektywnie ocenianym zdrowiem i dobrostanem.
H2: Przebywanie w naturze przez ≥120 minut tygodniowo wiąże się z wyraźnie lepszym zdrowiem i dobrostanem w porównaniu do braku kontaktu z naturą.
H3: Istnieje minimalny czas kontaktu z naturą potrzebny, aby uzyskać korzyści zdrowotne.
Jak badano?
W Anglii przebadano grupę ponad 19 tysięcy osób dorosłych (N=19 806) ucześniczących w badaniu: „Monitor of Engagement with the Natural Environment” (MENE).
Patrzono jak subiektywna ocena zdrowia i dobrostan (zmienne zależne) zależą od czasu spędzonego w naturze w ciągu ostatniego tygodnia (zmienna niezależna). W analizie statystycznej uwzględniono wpływ innych zmiennych mogących wpływać na wynik m.in. wieku, płci, statusu socjoekonomicznego, miejsca zamieszkania, aktywności fizycznej itp.
Wyniki:
Osoby spędzające ≥120 minut tygodniowo w naturze miały istotnie większe szanse na deklarowanie dobrego zdrowia (OR ≈ 1.59) i wysokiego dobrostanu (OR ≈ 1.23) w porównaniu do osób bez kontaktu z naturą.
Korzyści pojawiały się głównie po przekroczeniu progu 120 minut – mniejsze dawki czasu (<120 minut) nie dawały znaczących efektów.
Nie zaobserwowano dalszych istotnych korzyści po przekroczeniu 200–300 minut tygodniowo.
Efekty były spójne niezależnie od wieku, płci, poziomu aktywności fizycznej czy chorób przewlekłych.
Wyjaśniając, ludzie, którzy spędzają co najmniej 2 godziny tygodniowo na łonie natury (np. w parku, lesie, nad jeziorem) mają o 59% większe szanse, że powiedzą „czuję się zdrowo”, w porównaniu z tymi, którzy w ogóle nie byli w naturze (to właśnie oznacza OR ≈ 1.59) oraz mają o 23% większe szanse, że powiedzą „mam dobre samopoczucie/żyję dobrze” (czyli OR ≈ 1.23). Jednocześnie, dzieje się tak nie dlatego, że są młodsi, bogatsi albo bardziej aktywni – bo te czynniki zostały uwzględnione i kontrolowane w analizie.
Omówienie wyników
120 minut tygodniowo wydaje się być minimalnym efektywnym „progiem terapeutycznym”, po którym zaczynają się pojawiać wyraźne korzyści zdrowotne.
Czas spędzany w naturze może działać niezależnie od innych czynników, takich jak aktywność fizyczna, co sugeruje unikalny wpływ środowiska naturalnego na zdrowie.
Możliwe mechanizmy działania: redukcja stresu, kontakt z estetycznym pięknem przyrody, poprawa funkcji poznawczych i społecznych.
Wnioski
Spędzanie co najmniej 120 minut tygodniowo w naturze powinno być promowane jako element zdrowego stylu życia.
Można to osiągnąć zarówno poprzez dłuższe, rzadsze wizyty, jak i częstsze, krótsze spacery – kluczowy jest łączny czas.
Wyniki mają potencjał zastosowania w polityce zdrowia publicznego – można je uwzględniać w kampaniach profilaktycznych i rekomendacjach zdrowotnych.
Blibliografia:
Przyjmuję w Poradni Psychologicznej Synergia
(+48) 505 936 530
https://www.synergia-poradnia.pl/
ul. Krotoszyńska 6, Warszawa